Never be clever.

Mijn onbeschofte auto

Samenvatting

Ik moet even raaskallen over het onbeschofte stuk toekomstig elektronisch afval op wielen dat mijn auto is. Ik wist dat autosoftware slecht was, maar ik realiseerde me pas echt hoe slecht toen ik er zelf mee rond moest rijden.

Wat ik verwacht van een auto

Ik verwacht dat een auto een middel is om kinderen en hun bijbehorende bergen meuk veilig en ontspannen te vervoeren. Een soort functionele metalen kooi op wielen om het klimaat met 100 km per uur mee te verneuken. Ik wil zelfs niet eens meer dat mijn auto snel gaat, want ik ben te vermoeid om daar op een veilige manier van te genieten, en benzine wordt er niet goedkoper op.

Je draait de sleutel om, de auto komt tot leven om te doen wat er ook gedaan moet worden. Misschien dat je die 0,9 liter econoboxmotor nog even laat loeien voor de lol... maar daarna schakel je snel naar de eerste versnelling, onderdruk je je dromen van nodeloze hoeveelheden koppel en rokend rubber, en rij je weg. Bruikbaar, nuttig. Een functioneel en betrouwbaar gereedschap dat je niet in de weg zit.

De ervaring

Tot mijn spijt is de daadwerkelijke ervaring van het rijden in mijn recent gefabriceerde auto er een van aanhoudend, zinloos gejammer. Deze machine bedienen is als het bezoeken van de gemiddelde nieuwswebsite. Bij elke wending schreeuwt ongevraagde schijtbakkensoftware om je aandacht.

Deuren ontgrendelen

Gebruik je de afstandsbediening om de deuren te ontgrendelen? Zorg dan maar dat je niet beladen bent met boodschappen, schreeuwende kinderen of andere bagage, want als je de deuren niet binnen 15 seconden na het ontgrendelen opent, sluiten ze weer. Vermoedelijk is dit voor mijn eigen bestwil, aangezien iedereen weet dat het langer dan een minuut onbeheerd laten van een auto onmiddellijk dieven uitnodigt om te komen smullen van de kruimels rijstwafels op de achterbank.

De kofferbak sluiten

Heb je spullen in de kofferbak gelegd? Druk op een knop en het mechaniek zal proberen zichzelf te sluiten (met een slakkengang). Ik zeg 'proberen', want als er een voorwerp binnen 50 cm van de rand van de kofferbak ligt, zal het ding luid klagen en weer openen in een aanzienlijk vlotter tempo (dus het kan wel sneller, maar dat doet-ie gewoon lekker niet). Welk probleem wordt hier precies opgelost? Mijn enorme vermoeidheid na het op en neer zwaaien van mijn arm om de kofferbak te sluiten? Wat een handeling van 1 seconde was, duurt nu ten minste 10 seconden, en gaat vaak ten koste van een onbeleefde hoeveelheid boos gepiep.

De motor starten

DING! DING! DING! DING! DING! DING!

Zes schaamteloos luide gongachtige geluiden galmen door het interieur van je auto bij het indrukken van de 'start/stop motor'-knop. Maar, alleen als je hem eerst in neutraal hebt gezet, jezelf ervan weerhoudt om zelfs maar te denken aan het aanraken van het gaspedaal, en de koppeling volledig hebt indrukt (ook al heb je de versnelling net in vrij gezet)

Richtingaanwijzers gebruiken

Handig, de buitenspiegels hebben een klein oranje stipje dat auto's in je dode hoek aangeeft. Minder handig is de extra auditieve feedback die - je raadt het al - zichzelf loeiend als een digitaal stuk vee kenbaar maakt als je je richtingaanwijzers gebruikt om van rijstrook te wisselen terwijl er iemand in de buurt is. Ik snap waarom dit bestaat, ik zie het nut en kan mezelf zelfs dwingen om me niet te storen aan de belachelijk hoge gevoeligheid.

Echter. Als je bij een stoplicht staat, in de meest rechtse baan met twee banen die naar links draaien, denkt deze getikte tamagotchi op wielen natuurlijk dat ik op het punt sta om de auto links van me aan te rijden. Omdat dit me zo kwaad maakt, ben ik gestopt met het gebruiken van richtingaanwijzers in zulke gevallen, om dit "nuttige hulpmiddel" niet te activeren.

Tot stilstand komen

Er is een rijbaanassistent, die begrijpelijkerwijs wil dat je het stuur blijft aanraken. Maar... als je het voertuig tot stilstand brengt met de rijbaanassistent ingeschakeld, verwacht de auto nog steeds dat je aan het stuurwiel wiebelt om aan te geven dat je niet plotseling een dutje doet of iemands luier aan het verschonen bent op de achterbank. File? Verkeerslicht? Je auto ergens parkeren? DING! DING! DING!

De verdomde wielen onder dit vehikel

Dit moet een eenvoudig mechanisch defect zijn met mijn auto, maar de bandenspanningssensoren activeren na langdurig (> 1 uur) rijden met hoge snelheden (~ 130 km/u). Ze klagen over lage bandenspanning, en steeds als ik ze dan nameet, blijken ze gewoon in orde te zijn.

Ontsnappen uit deze fysieke belichaming van een AliExpress-winkel

Je arriveert op je bestemming, bloeddruk door het dak, een opgezwollen ader kloppend van boosheid in je nek. Je opent de deur. DING DING DING! MOTOR NOG IN BEDRIJF! DING DING! HEB JE IETS OP DE ACHTERBANK ACHTERGELATEN? DING! VERGEET JE TELEFOON NIET!

Kan het echt zo erg zijn?

Alleen al door dit typen kookt mijn bloed. Ik realiseer me dat ik nog niet eens begonnen ben over abrupte bewegingen in geval van nood. Een trage auto zwabbert over een aantal rijstroken, om plots voor je te eindigen? Je wilt aan het stuur trekken om een botsing te voorkomen? Nou, fuck you, want nu moet je eerst een triest ballet dansen met de rijbaanassistent. Hoe durf je namelijk je rijstrook te verlaten zonder eerst te knipperen om de software duidelijk te maken dat je behoefte hebt aan een "ik heb 0.67 seconden om van rijstrook te wisselen of anders wordt mijn kenteken vervangen door een hele Renault Twingo"-actie.

Je overdrijft.

Het infotainmentsysteem is verrassend goed.

Afgezien van het feit dat het me in het afgelopen jaar heeft gevraagd om vier verschillende, bijgewerkte versies van de Algemene Voorwaarden te accepteren. Ik zou graag gewoon op de knop klikken die betekent "lekker boeiend laat me met rust", want weet je, wie heeft er nou echt de energie om zich op te winden over de volgende adtech-oplichter die het temperatuurprofiel van je kont verkoopt aan 721 geïnteresseerde derde partijen? Maar uit pure wrok en afkeer blijf ik in plaats daarvan hameren op de die zegt "accepteer dit nu niet, maar blijf me voor eeuwig lastigvallen totdat ik per ongeluk op die andere knop klik". Deze bijzonder verloederde, onbeleefde manier van behandeld worden (door iets dat in principe mijn eigendom zou moeten zijn) ken ik tenminste van zo ongeveer alle andere, niet-automobiele apparaten of stukken software. Hier kan ik nog wel mee dealen.


Ter informatie: dit gaat over een Kia Ceed SW, maar dat doet eigenlijk niet ter zake omdat ik er zeker van ben dat 90% van alle auto's uit 2023 software draaien die het CAN-bus equivalent van een 10.000 regels tellend, 100 cellen groot Jupyter Notebook is, dat voor het laatst is herstart in de herfst van 2018.